"Her kim, emânet üzerine yemîn ederse, bizden değildir.
"Her kim, Allah’tan başkası adına yemîn ederse, Allah’a ortak koşmuş olur."
(( مَنْ حَلَفَ بِغَيْرِ اللهِ فَقَدْ كَفَرَ أَوْ أَشْرَكَ )) [ رواه أبو داود والترمذي بإسناد صحيح ]
"Her kim, Allah’tan başkası adına yemîn ederse, kâfir veya Allah’a ortak koşmuş olur."
(( مَنْ حَلَفَ بِاْلأَماَنَةِ فَلَيْسَ مِنَّا )) [ رواه أبو داود بإسناد صحيح ]
"Her kim, emânet üzerine yemîn ederse, bizden değildir."
(( لاَ تَحْلِفوُا بِآباَئِكُمْ، وَلاَ أُمَّهاَتِكُمْ، وَلاَ بِاْلأَنْداَدِ، وَلاَ تَحْلِفوُا بِاللهِ إِلاَّ وَأَنْتُمْ صاَدِقوُنَ )) [ رواه أبو داود بإسناد صحيح ]
"Babalarınızın üzerine yemîn etmeyin.Analarınızın üzerine yemîn etmeyin.Putların üzerine de yemîn etmeyin.Doğru olma-dıkça Allah’ın adına yemîn etmeyin."
Bu anlamda pek çok hadis vardır. Allah’tan başkası adına yemîn etmek, küçük şirktir.Eğer Allah Teâlâ’ya tâzim gösterdiği gibi yemîn edilen şeye tâzim gösterir, O’nun fayda ve zarar vereceğine inanır, yalvardığı veya yardım istediği zaman işlerinin düzelteceğine inanırsa, bu küçük şirk onu büyük şirke götürebilir. Yine,
"Allah ve falanca dilemeseydi bu iş olmazdı"
"Allah ve filanca olmasaydı, bu iş olmazdı."
"Bu (nimet) Allah’tan ve falancadandır"
gibi sözler de bu kabildendir.
Bunların hepsi Peygamber-sallallahu aleyhi ve sellem-’in şu emri gereği küçük şirktir:
(( لاَ تَقُولُوا ماَ شَاءَ اللهُ وَشَاءَ فُلاَنٌ، وَلَكِنْ قُولُوا ماَ شَاءَ اللهُ ثُمَّ شَاءَ فُلاَنٌ )) [ رواه أبو داود وأحمد ]
"Allah ve falanca diledi de bu iş oldu, demeyin. Fakat önce Allah, sonra da falanca diledi de bu iş oldu, deyin."
Böylelikle şayet bu konuda sebep olmuş ise şu şekilde söylemekte bir günah olmadığı anlaşılmış olur:
"Önce Allah, sonda da filanca olmasaydı, bu iş olmazdı"
veya
"Bu (nimet), önce Allah’tan, sonra da filancadandır
İmam Ahmed sahîh bir senedle Ömer b. Hattab’tan-Allah ondan râzı olsun- rivâyet etmiştir.
Ebû Dâvûd ve Tirmizî sahîh bir senedle Abdullah b. Ömer’den-Allah ondan râzı olsun- rivâyet etmiştir.
Ebû Dâvûd sahîh bir senedle Bureyde'den-Allah ondan râzı olsun- rivâyet etmiştir.
Ebû Dâvûd sahîh bir senedle Ebû Hureyre'den-Allah ondan râzı olsun- rivâyet etmiştir.
Ebû Dâvûd, Ahmed ve başkaları rivâyet etmişlerdir.