İhlâs sûresinde ise şöyle buyurmaktadır

                                                                    {قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ * اللَّهُ الصَّمَدُ * لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ * وَلَمْ يَكُن لَّهُ كُفُوًا أَحَدٌ} [سورة الإخلاص]

“(Ey Muhammed!) De ki: O Allah birdir. Allah sameddir. O, doğurmamış ve doğmamıştır. O’nun hiçbir dengi yoktur.” 

Başka bir âyette şöyle buyurmaktadır:

{فَلاَ تَجْعَلُواْ لِلّهِ أَندَادًا وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ} [سورة البقرة الآية: 22

“...O halde, (Allah’ın yaratan, rızık veren ve yegâne ibâdet edilmeye lâyık olduğunu) bildiğiniz halde, O’na hiç kimseyi denk tutmayın.”

Yine başka bir âyette şöyle buyurmaktadır:

{لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ وَهُوَ السَّمِيعُ البَصِيرُ} [سورة الشورى الآية:11]

“(Zâtı,isim, sıfat ve fiillerinde yarattıklarından) O’nun benzeri hiçbir şey yoktur. O, hakkıyla işiten ve görendir.”

Bu anlamda daha pek çok âyet vardır. 

İslâm âlimleri-Allah onlara rahmet etsin-, rubûbiyet tevhidine îmân etmenin, ibâdette Allah Teâlâ’yı birlemek demek olan ulûhiyet tevhidine îmân etmeyi gerekli ve kaçınılmaz kıldığını açıklamış-lardır.Bu nedenle Allah Teâlâ onlara bunu delil olarak göstermiştir.

Aynı şekilde isim ve sıfatlar tevhidi de her türlü ibâdeti Allah Teâlâ’ya has kılmayı ve ibâdette O’nu birlemeyi gerektirir.Çünkü Allah Teâlâ zâtında, isim ve sıfatlarında kâmildir. Hiçbir karşılık olmaksızın kullarına nimetler veren, ibâdet edilmeye, emirlerine itaat edilmeye ve yasaklarından sakınılmaya lâyık olan sadece O’dur.

       Şûrâ Sûresi: 11